Jo man-n de kahe asusaar chalda hai, chahe osne koe vee Dharam (sikh, esaaee, musalmaan, hindu) kyoon na dharan kita hove ! Jo Parmeshar nu apne andaroon nalabhe sagoon Bahroon (mandir, Gurdware, maseet, charch vichoon) labhda hove !
Hindu kol Giaan di aakh nahi hai hundi !
Osdi avashthaa iss traan hundi hai !
Page 1160, Line 8
ਭ੍ਰਮ ਕਾ ਮੋਹਿਆ ਪਾਵੈ ਫੰਧੁ ॥
भ्रम का मोहिआ पावै फंधु ॥
Bẖaram kā mohi▫ā pāvai fanḏẖ.
Deluded by doubt, he is caught in the noose.
Page 1160, Line 8
ਨ ਪਾਥਰੁ ਬੋਲੈ ਨਾ ਕਿਛੁ ਦੇਇ ॥
न पाथरु बोलै ना किछु देइ ॥
Na pāthar bolai nā kicẖẖ ḏe▫e.
The stone does not speak; it does not give anything to anyone.
Sikh oho hai jo apne andaroon khojda hove na ke bahroon ! Chahe osne koe vee Dharam kyoon na dharan kita hove !
Hindu te sikh dono Bhai ne !
ਪਾਪੁ: hindu, man-n, krishan
ਪੁੰਨੁ: sikh, antar-aatma, raam
Page 126, Line 7
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਭਾਈ ॥
काइआ अंदरि पापु पुंनु दुइ भाई ॥
Kā▫i▫ā anḏar pāp punn ḏu▫e bẖā▫ī.
Within this body are the two brothers, sin and virtue.
Page 126, Line 8
ਦੁਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥
दुही मिलि कै स्रिसटि उपाई ॥
Ḏuhī mil kai sarisat upā▫ī.
When the two joined together, the Universe was produced.
Page 126, Line 8
ਦੋਵੈ ਮਾਰਿ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਵੈ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
दोवै मारि जाइ इकतु घरि आवै गुरमति सहजि समावणिआ ॥४॥
Ḏovai mār jā▫e ikaṯ gẖar āvai gurmaṯ sahj samāvaṇi▫ā. ||4||
Subduing both, and entering into the Home of the One, through the Guru's Teachings, we are absorbed in intuitive peace. ||4||
ਦੋਵੈ (ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਭਾਈ) ਮਾਰਿ ਜਾਇ taan ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਵੈ ekhthay ho jaan..
Fir..
ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ !
Eh ਝਗੜਾ chalda rahega jadoon tak oho (man-n te chit) ek nahi ho jande !
Page 87, Line 13
ਮਨ ਹੀ ਨਾਲਿ ਝਗੜਾ ਮਨ ਹੀ ਨਾਲਿ ਸਥ ਮਨ ਹੀ ਮੰਝਿ ਸਮਾਇ ॥
मन ही नालि झगड़ा मन ही नालि सथ मन ही मंझि समाइ ॥
Man hī nāl jẖagṛā man hī nāl sath man hī manjẖ samā▫e.
He fights with his mind, he settles with his mind, and he is at peace with his mind.
Page 875, Line 2
ਹਿੰਦੂ ਅੰਨ੍ਹ੍ਹਾ ਤੁਰਕੂ ਕਾਣਾ ॥
हिंदू अंन्हा तुरकू काणा ॥
Hinḏū anĥā ṯurkū kāṇā.
The Hindu is sightless; the Muslim has only one eye.
Page 954, Line 16
Page 954, Line 16
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥ सलोक मः २ ॥ Salok mėhlā 2. Shalok, Second Mehl: ਅੰਧੇ ਕੈ ਰਾਹਿ ਦਸਿਐ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥ अंधे कै राहि दसिऐ अंधा होइ सु जाइ ॥ Anḏẖe kai rāhi ḏasi▫ai anḏẖā ho▫e so jā▫e. He is truly blind, who follows the way shown by the blind man. ਹੋਇ ਸੁਜਾਖਾ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਕਿਉ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥ होइ सुजाखा नानका सो किउ उझड़ि पाइ ॥ Ho▫e sujākẖā nānkā so ki▫o ujẖaṛ pā▫e. O Nanak, why should the one who can see, get lost? ਅੰਧੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਮੁਖਿ ਲੋਇਣ ਨਾਹਿ ॥ अंधे एहि न आखीअनि जिन मुखि लोइण नाहि ॥ Anḏẖe ehi na ākẖī▫an jin mukẖ lo▫iṇ nāhi. Do not call them blind, who have no eyes in their face. ਅੰਧੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਖਸਮਹੁ ਘੁਥੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥ अंधे सेई नानका खसमहु घुथे जाहि ॥१॥ Anḏẖe se▫ī nānkā kẖasmahu gẖuthe jāhi. ||1|| They alone are blind, O Nanak, who wander away from their Lord and Master. ||1|| |
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.