ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ 'ਹਰਿਜਨ', ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਜਾਤੀਆਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰਖਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ 'ਹਰਿਜਨ' ਕੁਝ ਹੋਰ ਮਤਲਬ ਰਖਦਾ ਹੈ
ਧਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਜਨ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ॥ (੯੬)
ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ 'ਅਨੰਦ' ਆਉਣਾ ਵਧੀਆ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਣ ਮਗਰੋਂ ਵੀ ਵਰਤ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ 'ਅਨੰਦ' ਬਹੁਤ ਗਹਿਰ ਅਤੇ ਉੱਚ ਕੋਟੀ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਅਵਸਥਾ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਮਿਲਿ ਭਏ ਏਕੈ ਮਹਾ ਅਨੰਦ ਸੁਖ ਪਾਏ ॥ (੯੯੯)
ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਦ 'ਰਾਮ' ਮਿਥਿਹਾਸ ਦੇ ਪਾਤਰ ਅਯੋਧਿਆ ਦੇ ਰਾਜੇ ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸ਼ਬਦ 'ਰਾਮ' ਸਾਡੀ ਪਰਾਤਮਾ ਜਾਂ ਅੰਤਰ ਵਸਦੇ ਗੋਬਿੰਦ/ਹਰੀ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ
ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਰਾਮੁ ਹੈ ਆਤਮ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥ (੧੦੩੦)
ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ 'ਰਸ' ਸ਼ਬਦ, ਗੰਨੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਸੁਆਦ ਲਈ ਵਰਤ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ 'ਰਸ', ਆਤਮ ਚਿੰਤਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਹੋ ਕੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥ (੪੩੯)
ਠੀਕ ਓਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ 'ਗੁਰੂ' ਸ਼ਬਦ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਦਿਆ ਦੇ ਦਾਤੇ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ 'ਗੁਰੂ' ਓਸ ਸਰਬ ਵਿਆਪਕ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੇ ਹੁਕਮ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ |
ਸਿਰੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਊਪਰਿ ॥ ਕਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਤਜੁਗਿ ਜਿਨਿ ਧ੍ਰੂ ਪਰਿ ॥ (੧੪੦੧)
'ਗੁਰਬਾਣੀ' ਜਾਂ 'ਗੁਰੂ ਗਰ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ' ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਤੇ ਆਪਣਾ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਦਾਤਾ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚਲੇ ਆਏ 'ਗੁਰੂ' ਨੂੰ 'ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ' ਲਈ ਨਹੀਂ ਵਰਤ ਸਕਦੇ | ਐਸੇ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਪਰਮਾਣ ਹੋਰ ਮੌਜੂਦ ਨੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਮਾਇਨੇ, ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚਲੇ ਆਤਮਿਕ ਗਿਆਨ ਦੇਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਮਾਇਨਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਖਰੇ ਨੇ | ਸੋ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਗੁਰਬਾਣੀ (ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ) ਨੂੰ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਵਾਕਯੀ ਆਪਣਾ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਦਾਤਾ ਗੁਰੂ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ, ਤਾ ਸਾਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚਲੇ ਆਏ ਅਸਲ 'ਗੁਰੂ' ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਤੇ ਓਸ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਪਵੇਗਾ |
ਏ ਅਖਰ:- ਸ਼ਿਆਹੀ ਨਾਲ ਲਿਖੇ ਅਖਰ
ਓਇ ਅਖਰ:- ਅ+ਖਰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ, ਜੋ ਨਾਸ ਰਹਿਤ ਹੈ ।
ਅਰਝਿ ਉਰਝਿ ਕੈ ਪਚਿ ਮੂਆ ਚਾਰਉ ਬੇਦਹੁ ਮਾਹਿ ॥੨੩੭॥
ਧਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਜਨ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ॥ (੯੬)
ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ 'ਅਨੰਦ' ਆਉਣਾ ਵਧੀਆ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਣ ਮਗਰੋਂ ਵੀ ਵਰਤ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ 'ਅਨੰਦ' ਬਹੁਤ ਗਹਿਰ ਅਤੇ ਉੱਚ ਕੋਟੀ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਅਵਸਥਾ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਮਿਲਿ ਭਏ ਏਕੈ ਮਹਾ ਅਨੰਦ ਸੁਖ ਪਾਏ ॥ (੯੯੯)
ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਦ 'ਰਾਮ' ਮਿਥਿਹਾਸ ਦੇ ਪਾਤਰ ਅਯੋਧਿਆ ਦੇ ਰਾਜੇ ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸ਼ਬਦ 'ਰਾਮ' ਸਾਡੀ ਪਰਾਤਮਾ ਜਾਂ ਅੰਤਰ ਵਸਦੇ ਗੋਬਿੰਦ/ਹਰੀ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ
ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਰਾਮੁ ਹੈ ਆਤਮ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥ (੧੦੩੦)
ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ 'ਰਸ' ਸ਼ਬਦ, ਗੰਨੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਸੁਆਦ ਲਈ ਵਰਤ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ 'ਰਸ', ਆਤਮ ਚਿੰਤਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਹੋ ਕੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥ (੪੩੯)
ਠੀਕ ਓਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ 'ਗੁਰੂ' ਸ਼ਬਦ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਦਿਆ ਦੇ ਦਾਤੇ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ 'ਗੁਰੂ' ਓਸ ਸਰਬ ਵਿਆਪਕ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੇ ਹੁਕਮ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ |
ਸਿਰੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਊਪਰਿ ॥ ਕਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਤਜੁਗਿ ਜਿਨਿ ਧ੍ਰੂ ਪਰਿ ॥ (੧੪੦੧)
'ਗੁਰਬਾਣੀ' ਜਾਂ 'ਗੁਰੂ ਗਰ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ' ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਤੇ ਆਪਣਾ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਦਾਤਾ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚਲੇ ਆਏ 'ਗੁਰੂ' ਨੂੰ 'ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ' ਲਈ ਨਹੀਂ ਵਰਤ ਸਕਦੇ | ਐਸੇ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਪਰਮਾਣ ਹੋਰ ਮੌਜੂਦ ਨੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਮਾਇਨੇ, ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚਲੇ ਆਤਮਿਕ ਗਿਆਨ ਦੇਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਮਾਇਨਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਖਰੇ ਨੇ | ਸੋ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਗੁਰਬਾਣੀ (ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ) ਨੂੰ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਵਾਕਯੀ ਆਪਣਾ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਦਾਤਾ ਗੁਰੂ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ, ਤਾ ਸਾਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚਲੇ ਆਏ ਅਸਲ 'ਗੁਰੂ' ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਤੇ ਓਸ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਪਵੇਗਾ |
ਏ ਅਖਰ:- ਸ਼ਿਆਹੀ ਨਾਲ ਲਿਖੇ ਅਖਰ
ਓਇ ਅਖਰ:- ਅ+ਖਰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ, ਜੋ ਨਾਸ ਰਹਿਤ ਹੈ ।
ਬਾਵਨ ਅਛਰ ਲੋਕ ਤ੍ਰੈ ਸਭੁ ਕਛੁ ਇਨ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
ਏ ਅਖਰ ਖਿਰਿ ਜਾਹਿਗੇ ਓਇ ਅਖਰ ਇਨ ਮਹਿ ਨਾਹਿ ॥੧॥
ਗਉੜੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ (ਭ. ਕਬੀਰ) - ਅੰਗ ੩੪੦
ਬਾਵਨ ਅਖਰ ਜੋਰੇ ਆਨਿ ॥
ਸਕਿਆ ਨ ਅਖਰੁ ਏਕੁ ਪਛਾਨਿ ॥
ਸਤ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਬੀਰਾ ਕਹੈ ॥
ਪੰਡਿਤ ਹੋਇ ਸੁ ਅਨਭੈ ਰਹੈ ॥
ਪੰਡਿਤ ਲੋਗਹ ਕਉ ਬਿਉਹਾਰ ॥
ਗਿਆਨਵੰਤ ਕਉ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰ ॥
ਜਾ ਕੈ ਜੀਅ ਜੈਸੀ ਬੁਧਿ ਹੋਈ ॥
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਜਾਨੈਗਾ ਸੋਈ ॥੪੫॥
ਗਉੜੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ (ਭ. ਕਬੀਰ) - ਅੰਗ ੩੪੩
01-ਗੁਰੂ ਕੀ ਹੈ
ਏ ਅਖਰ ਖਿਰਿ ਜਾਹਿਗੇ ਓਇ ਅਖਰ ਇਨ ਮਹਿ ਨਾਹਿ ॥੧॥
ਗਉੜੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ (ਭ. ਕਬੀਰ) - ਅੰਗ ੩੪੦
ਬਾਵਨ ਅਖਰ ਜੋਰੇ ਆਨਿ ॥
ਸਕਿਆ ਨ ਅਖਰੁ ਏਕੁ ਪਛਾਨਿ ॥
ਸਤ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਬੀਰਾ ਕਹੈ ॥
ਪੰਡਿਤ ਹੋਇ ਸੁ ਅਨਭੈ ਰਹੈ ॥
ਪੰਡਿਤ ਲੋਗਹ ਕਉ ਬਿਉਹਾਰ ॥
ਗਿਆਨਵੰਤ ਕਉ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰ ॥
ਜਾ ਕੈ ਜੀਅ ਜੈਸੀ ਬੁਧਿ ਹੋਈ ॥
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਜਾਨੈਗਾ ਸੋਈ ॥੪੫॥
ਗਉੜੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ (ਭ. ਕਬੀਰ) - ਅੰਗ ੩੪੩
01-ਗੁਰੂ ਕੀ ਹੈ
Who is real "GURU" of Sikhs - What is GURU
ਕਬੀਰ ਬਾਮਨੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਗਤ ਕਾ ਭਗਤਨ ਕਾ ਗੁਰੁ ਨਾਹਿ ॥ਅਰਝਿ ਉਰਝਿ ਕੈ ਪਚਿ ਮੂਆ ਚਾਰਉ ਬੇਦਹੁ ਮਾਹਿ ॥੨੩੭॥
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.