Monday, March 3, 2014

Chhatree Ko Poot Ho



ਛਤ੍ਰੀ ਕੋ ਪੂਤ ਹੋ ਬਾਮ੍ਹਨ ਕੋ ਨਹਿ ਕੈ ਤਪੁ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਕਰੋ ॥
ਅਰੁ ਅਉਰ ਜੰਜਾਰ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਤੁਹਿ ਤਿਆਗਿ ਕਹਾ ਚਿਤ ਤਾ ਮੈ ਧਰੋ ॥
ਅਬ ਰੀਝਿ ਕੈ ਦੇਹੁ ਵਹੈ ਹਮ ਕੋ ਜੋਊ ਹਉ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਜੋਰਿ ਕਰੋ ॥
ਜਬ ਆਉ ਕੀ ਅਉਧਿ ਨਿਦਾਨ ਬਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਜੂਝਿ ਮਰੋ ॥੨੪੮੯॥
੨੪ ਅਵਤਾਰ ਕ੍ਰਿਸਨ - ੨੪੮੯ - ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ

Durga Daa Sher

 ਕੇਸਰੀਆ (ਦੁਰਗਾ ਦਾ ਸ਼ੇਰ) 

"ਕੇਸਰੀਆ ਬਾਹੀ ਕਊਮਾਰੀ ॥
ਭੈਖੰਡੀ ਭੈਰਵਿ ਉਧਾਰੀ ॥੪੫॥ 
{ਪਾਰਸਨਾਥ ਰੁਦ੍ਰ - ੪੫ - ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ}"

'ਕੇਸਰੀਆ ਬਾਹੀ' ਹੈ, ਆ ਬਾਹੀ ਨੀ ਹੈ । 'ਬਾਹੀ' ਹੁੰਦੈ ਜੀਹਦਾ ਬਾਹਨ ਹੋਵੇ, 'ਕੇਸਰੀਆ' ਹੁੰਦੈ ਸ਼ੇਰ । "ਕੇਸਰੀਆ ਬਾਹੀ ਕਊਮਾਰੀ ॥" 'ਕੇਸਰੀਆ ਬਾਹੀ' ਐ, ਸ਼ੇਰ 'ਤੇ ਸਵਾਰੀ ਨੀ ਕਰਦੀ? ਬਾਹਨ ਐ ਉਹਦਾ 'ਸ਼ੇਰ' । ਸ਼ੇਰ 'ਤੇ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਐਂ, ਓ 'ਨਿਰਭੈ' ਐ, ਜਿਹੜਾ 'ਤੱਤ ਗਿਆਨ' ਐ ਇਹਨੂੰ ਸ਼ੇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ, ਬਿਬੇਕ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਐ ਤੇਰੀ, ਬਿਬੇਕ 'ਸ਼ੇਰ' ਐ, ਨਿਰਭੈ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਨਾ, ਗੁਰਮੁਖ ਜਿਹੜਾ ਹੁੰਦੈ, ਉਹ ਫਿਰ... ਜਿਹੜਾ 'ਮਨਮੁਖ ਬੁੱਕ ਨਾ ਜਾਣਦਾ' ਦਾਅਵੇ ਨਾਲ ਮਨਮੁਖ ਗੱਲ ਨੀ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਗੁਰਮੁਖ ਦਾਅਵੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਨੇ ਸਾਰੀ ਗੁਰਬਾਣੀ 'ਚ, ਹਰ ਗੱਲ ਦਾਅਵੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਐ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਅੱਜ ਤਾਈਂ challenge(ਚਨੌਤੀ) ਵੀ ਨੀ ਕੀਤੀ । ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕੋਈ ਚੈਲੇਂਜ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੁੰਦਾ । ਤਦ ਚੈਲੇਂਜ ਹੁੰਦੀ ਐ ਜਦ ਅਰਥਾਂ ਦੇ ਅਨਰਥ ਹੋ ਜਾਣ, ਅਸੀਂ ਹੀ ਉਲਟੇ ਅਰਥ ਕਰ ਲਈਏ, ਫਿਰ ਤਾਂ ਚੈਲੇਂਜ ਹੋ ਈ ਜਾਣੈ ਉਹਨੇ । "ਕੇਸਰੀਆ ਬਾਹੀ ਕਊਮਾਰੀ ॥" 'ਕਊਮਾਰੀ' ਕਊ ਕੀ ਐ? ਕਊ ਐ ਜਿਹੜਾ ਹੰਕਾਰ ਐ ਨਾ ਕਊਆ, "ਜਗੁ ਕਊਆ ਮੁਖਿ ਚੁੰਚ ਗਿਆਨੁ ॥ {ਪੰਨਾ 832}" ਉਹ ਜਿਹੜਾ...ਇਹਦੀ ਹੰਕਾਰੀ ਵਿਰਤੀ ਐ ਨਾ? ਹੰਕਾਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਐਂ, ਹਉਮੈ/ਹੰਕਾਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਐਂ 'ਕਊ ਮਾਰੀ', ਭਰਮ 'ਤੇ ਚੋਟ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਐਂ...ਆਏਂ ਕਹਿ ਲਉ, ਕਊਆ ਕਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਐ ਨਾ? ਬਈ ਕਊਆ ਕਿਤੇ ਚਿੱਟਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ।

"ਭੈਖੰਡੀ ਭੈਰਵਿ ਉਧਾਰੀ ॥" 'ਭੈਖੰਡੀ' ਭੈਅ ਦਾ ਤਾਂ ਖੰਡਨ ਕਰਦੀ ਐਂ, 'ਭੈਰਵਿ' ਐਂ, 'ਭੈਰਵਿ' ਐਂ, ਆਪਣੀ ਭੈਅ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਪ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਨੀ ਐਂ, ਜਿਹੜਾ ਤੇਰੀ ਭੈਅ 'ਚ ਆ ਜਾਵੇ, ਉਹ ਤੇਰੀ ਸ਼ਰਨ 'ਚ ਆ ਗਿਆ । ਤੇਰੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਭੈਅ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਵੇ, ਹੁਕਮ 'ਚ ਤੂੰ ਆਪ ਈ ਐਂ...ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੀ, 'ਭੈਰਵਿ' ਭੈ 'ਚ ਰਵੀ ਹੋਈ ਐਂ, "ਡਡਾ ਡਰ ਉਪਜੇ ਡਰੁ ਜਾਈ ॥ {ਪੰਨਾ 341}" ਉਹ ਗੱਲ ਐ, ਚਾਰ ਅਖਰਾਂ 'ਚ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਤੀ...ਉਹ ਸਾਰੇ ਦੀ 'ਭੈ-ਖੰਡੀ ਭੈ-ਰਵਿ' "ਡਡਾ ਡਰ ਉਪਜੇ ਡਰੁ ਜਾਈ ॥ ਤਾ ਡਰ ਮਹਿ ਡਰੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥ {ਪੰਨਾ 341}" ਆਪਣੀ ਭੈਅ 'ਚ ਆਪ ਮੌਜੂਦ ਐਂ, ਜਿਹੜਾ ਤੇਰੀ ਭੈ 'ਚ ਰਹੇ, ਤੂੰ ਉਹਦੀ ਰਖਸ਼ਕ ਬਣ ਜਾਨੀ ਐਂ, ਉਹਦੀ ਰਖਿਆ ਕਰਦੀ ਐਂ ਫਿਰ, 'ਉਧਾਰੀ' ਉਧਾਰ ਦਿੰਨੀ ਐਂ ਉਹਨੂੰ ਰਖਿਆ ਕਰਕੇ, ਫਿਰ ਕੌਣ ਨੇੜੇ ਆਜੂ ਉਥੇ "ਸਿੰਘ ਸਰਨ ਕਤ ਜਾਈਐ ਜਉ ਜੰਬੁਕੁ ਗ੍ਰਾਸੈ ॥ {ਪੰਨਾ 858}" ਚਾਰ-ਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ...ਕਿੰਨਾ ਕੁਛ ਭਰਿਆ ਪਿਆ, ਸ਼ਬਦ ਤਾਂ ਚਾਰ ਈ ਨੇ "ਭੈਖੰਡੀ ਭੈਰਵਿ ਉਧਾਰੀ ॥"

Mahikhaasur Darni Mahipalee

ਮਹਿਖਾਸੁਰ ਦਰਣੀ ਮਹਿਪਾਲੀ ॥ ਚਿਛੁਰਾਸੁਰ ਹੰਤੀ ਖੰਕਾਲੀ ॥ 
ਅਸਿ ਪਾਣੀ ਮਾਣੀ ਦੇਵਾਣੀ ॥ ਜੈ ਦਾਤੀ ਦੁਰਗਾ ਭਾਵਾਣੀ ॥੫੪॥


Thingulaa Hingulaa Pingulaa

ਠਿੰਗੁਲਾ ਹਿੰਗੁਲਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਪ੍ਰਾਸਣੀ ॥

Kaaran Karam Kareem

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ਕਾਰਨ ਕਰਨ ਕਰੀਮ ॥ ਸਰਬ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਰਹੀਮ ॥
ਅਲਹ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ॥ ਖੁਦਿ ਖੁਦਾਇ ਵਡ ਬੇਸੁਮਾਰ ॥੧॥ 
ਓ‍ੁਂ ਨਮੋ ਭਗਵੰਤ ਗੁਸਾਈ ॥ ਖਾਲਕੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਰਬ ਠਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਜਗੰਨਾਥ ਜਗਜੀਵਨ ਮਾਧੋ ॥ ਭਉ ਭੰਜਨ ਰਿਦ ਮਾਹਿ ਅਰਾਧੋ ॥
ਰਿਖੀਕੇਸ ਗੋਪਾਲ ਗਵਿੰਦ ॥ ਪੂਰਨ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮੁਕੰਦ ॥੨॥
ਮਿਹਰਵਾਨ ਮਉਲਾ ਤੂਹੀ ਏਕ ॥ ਪੀਰ ਪੈਕਾਂਬਰ ਸੇਖ ॥
ਦਿਲਾ ਕਾ ਮਾਲਕੁ ਕਰੇ ਹਾਕੁ ॥ ਕੁਰਾਨ ਕਤੇਬ ਤੇ ਪਾਕੁ ॥੩॥
ਨਾਰਾਇਣ ਨਰਹਰ ਦਇਆਲ ॥ ਰਮਤ ਰਾਮ ਘਟ ਘਟ ਆਧਾਰ ॥
ਬਾਸੁਦੇਵ ਬਸਤ ਸਭ ਠਾਇ ॥ ਲੀਲਾ ਕਿਛੁ ਲਖੀ ਨ ਜਾਇ ॥੪॥
ਮਿਹਰ ਦਇਆ ਕਰਿ ਕਰਨੈਹਾਰ ॥ ਭਗਤਿ ਬੰਦਗੀ ਦੇਹਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ॥
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਖੋਏ ਭਰਮ ॥ ਏਕੋ ਅਲਹੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ॥੫॥੩੪॥੪੫॥
 (ਪੰਨਾ 896, ਸਤਰ 19)

Abhiaagat


ਅਭਿਆਗਤ:

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੩

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ਅਭਿਆਗਤ ਏਹ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਜਿਨ ਕੈ ਮਨ ਮਹਿ ਭਰਮੁ ॥

ਤਿਨ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ ॥੧॥ {ਪੰਨਾ 1413}

ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ, ਇੱਕ ਸੰਤ, ਸਾਧ ਜਾਂ ਭਗਤ ਮੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਨਾ...ਓ ਇਵੇਂ ਹੀ ਇੱਕ ਅਭਿਆਗਤ ਲਫਜ਼ ਮੰਨਿਆ ਹੋਇਐ, ਜਿਹੜਾ ਤਿਆਗੀ ਹੋਵੇ ਮਾਇਆ ਦਾ, ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਤਿਆਗੀ ਜਿਵੇਂ ਨੇ ਨਾ?

"ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਉਦਾਸੀ" ਜੀ?

ਹਾਂ... ਉਦਾਸੀ "ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਉਦਾਸੀ" ਐ ਗੁਰਮੁਖ, ਉਹ ਅਭਿਆਗਤ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ । ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਬਈ ਜੇ ਉਹਦੇ ਮਨ 'ਚ ਭਰਮ ਐ, ਤਾਂ ਉਹੋ ਅਭਿਆਗਤ ਨੀ ਹੈਗਾ ਅਜੇ । ਭਰਮ ਰਹਿਤ ਹੋ ਕੇ...ਉਹਨੂੰ ਤਾਂ ਅਜੇ ਮਾਇਆ ਦਾ...ਚੇਤਨ ਅਰ ਜੜ੍ਹ ਦਾ ਗਿਆਨ ਨੀ । ਭਰਮ ਦਾ ਮਤਲਬ ਐ...ਜੜ੍ਹ-ਚੇਤਨ ਦਾ ਗਿਆਨ ਨੀ ਅਜੋਂ ਹੈਗਾ, ਮਾਇਆ ਦਾ ਗਿਆਨ ਈ ਨੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤਿਆਗ ਉਹਨੇ ਕਿਵੇਂ ਦਿੱਤੀ?? ਮਾਇਆ ਦਾ...ਚੇਤਨ ਅਰ ਜੜ੍ਹ ਦੇ ਗਿਆਨ ਬਿਨਾਂ ਮਾਇਆ ਨੀ ਤਿਆਗੀ ਜਾ ਸਕਦੀ । ਤਿਆਗਿਆ ਕੀ ਐ ਫਿਰ? ਤਿਆਗਿਆ ਨੀ ਕੁਛ ਵੀ ਉਹਨੇ, ਅਗਿਆਨਤਾ ਨਾਲ ਤਿਆਗ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਮਾਇਆ ਦਾ "ਅਭਿਆਗਤ ਏਹ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਜਿਨ ਕੈ ਮਨ ਮਹਿ ਭਰਮੁ ॥" ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਭਰਮ ਐ, ਉਹ ਅਭਿਆਗਤ ਨੀ ਹੈ । ਜਿਵੇਂ ਆਪਾਂ ਕਹਿ ਦੇਈਏ...ਉਹ ਸੰਤ ਨੀ ਹੈ, ਉਹ ਸਾਧ ਨੀ ਹੈ, ਉਹ ਸੰਤੋਖੀ ਨੀ ਹੈ, ਉਹ ਗੁਰਮੁਖ ਨੀ ਹੈ, ਉਹ ਗੁਰਸਿਖ ਨੀ, ਉਹ ਅਭਿਆਗਤ ਲਫਜ਼ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਵਰਤਿਆ ਹੋਇਐ ਉਹਦੇ ਵਾਸਤੇ ।

"ਤਿਨ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ ॥੧॥"

ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਗਿਆਨ ਐ ਉਹੀ ਦੇਣਗੇ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਿਹੜਾ ਦੱਸਿਆ ਹੋਇਐ ਧਰਮ ਐ...ਅਭਿਆਗਤਾਂ ਦਾ ਉਹ ਤਾਂ ਓਹੋ ਜਿਹਾ ਈ ਹੋਊ, ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਐ । ਯਾਨੀ...ਭਰਮ ਰਹਿਤ ਧਰਮ ਨੀ ਉਹੋ, ਭਰਮ-ਗਿਆਨ ਵਾਲਾ ਧਰਮ ਐ । ਭਰਮ-ਗਿਆਨੀ ਤਾਂ ਬਣਾ ਸਕਦੈ, ਊਂ ਕਹਿੰਦੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ...ਲੋਕ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਿਆਨਵਾਨ ਸਮਝਦੇ ਨੇ, ਪਰ ਜੇ 'ਮਨ ਮਹਿ ਭਰਮੁ' ਹੈ ਤਾਂ ਗਿਆਨਵਾਨ ਤਾਂ ਹੈਨੀ, ਭਰਮ-ਗਿਆਨੀ ਨੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਧਾਰਮਿਕ ਹੋਣ ਦਾ ਭਰਮ ਜਰੂਰ ਐ, ਅਸਲੀ ਧਾਰਮਿਕ ਹੈਨੀ ਉਹੋ ।

ਬਈ "ਕਾਚੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੂਆ ॥ {ਪੰਨਾ 932}" ਹੈਂਜੀ ?

ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ ।

"ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨ ਪਰਮ ਪਦੁ ਤਾ ਕਾ ਭੀਖਕੁ ਹੋਇ ॥ ਤਿਸ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥੨॥"

ਜੀਹਨੂੰ ਅਸੀਂ ਕਹਿੰਨੇ ਆਂ ਅਭਿਆਗਤ ਇੱਕ ਪਦਵੀ ਦਾ ਨਉਂ ਐ, ਉਹ ਤਾਂ ਮਾਇਆ ਰਹਿਤ ਐ 'ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨ' ਇੱਕ ਤਾਂ ਉਹਨੂੰ ਭੈ ਨੀ ਹੁੰਦੀ, ਅੰਦਰਲੇ ਸਰੀਰ ਦੀ...ਉਹਦਾ ਖਾਣਾ-ਪੀਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ ਅੰਦਰਲੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਈ ਹੁੰਦੈ, ਅੰਦਰਲੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਈ ਹਥ, ਅੰਦਰਲੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਈ ਪੈਰ, ਅੰਦਰਲੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਚੱਲਣਾ-ਫਿਰਨਾ, ਅੰਦਰਲੇ ਸਰੀਰ ਦੀਉ ਗੱਲ ਕਰਦੈ, ਬਾਹਰਲੇ ਦੀ ਨੀ ਕਰਦਾ । 'ਨਿਰੰਜਨ' ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ...ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਐ "ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਗਿਆਨ ॥ {ਪੰਨਾ 273}", ਉਹ ਅਭੈ ਪਦ ਹੋਊਗਾ, ਨਿਰੰਜਨ ਹੋਊਗਾ...ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੋਊਗਾ । ਜੇ ਭਰਮ ਹੈ ਤਾਂ ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਗਿਆਨ ਹੈਨੀ ਉਹਦੇ ਕੋਲ, ਔਰ ਭੈ ਮੁਕਤ ਵੀ ਨੀ ਹੁੰਦਾ...ਜਿਹੜੇ ਨੇ ਏਹੇ, ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਮਾਇਆ ਤਿਆਗੀ ਨੀ ਗਈ, ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਜਿਹੜੀ ਮਨੌਤ ਐ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਐ, ਉਨਾ ਚਿਰ ਭੈ ਰਹਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਉਹੋ । ਜੇ ਹਿਰਦੇ 'ਚ ਭਰਮ ਐ ਤਾਂ ਭੈ ਵੀ ਹੈ ।

"ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨ ਪਰਮ ਪਦੁ ਤਾ ਕਾ ਭੀਖਕੁ ਹੋਇ ॥"

ਉਹਦੀ ਇਛਾ ਹੋਵੇ ਉਹਦੇ ਅੰਦਰ, ਫੇਰ ਗੱਲ ਬਣਦੀ ਐ, ਨਾਮ ਦੀ ਭੁੱਖ ਹੋਵੇ ਉਹਨੂੰ ।

ਠੀਕ ਐ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਅਭਿਆਗਤ ਐ ਉਹੋ, ਹੈਂ ਜੀ?

ਫੇਰ ਅਭਿਆਗਤ ਐ । ਇਹ ਨਾ ਹੋਵੇ ਬਈ ਰੋਟੀ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨੀ ਜੀ, ਮਿਲਗੀ...ਖਾ ਲਈ, ਨਹੀਂ...ਨਾ ਸਹੀ, ਇਹ ਗੱਲ ਨਾਲ ਅਭਿਆਗਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ।

"ਤਿਸ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥੨॥"

ਉਹ ਫਿਰ ਭੋਜਨ ਐ ਜਿਹੜਾ, ਉਹ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਪਾਉਂਦਾ, ਉਹ ਤਾਂ ਨਾਮ ਭੋਜਨ ਐ ਫਿਰ । ਉਹ ਤਾਂ ਉਹੀ ਪਾਉਂਦੈ, ਜੀਹਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਹੋਊ, ਜੇ ਹੁਣ ਸਰੀਰ ਦੀ ਭੁੱਖ ਤਾਈਂ ਈ ਸੀਮਤ ਐ, ਉਹ ਤਾਂ ਫਿਰ ਸਰੀਰ ਦਾ ਈ ਮਿਲੂ ਉਹਨੂੰ । ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰੇ ਖਾਂਦਾ ਉਹੋ, ਲੋਕ ਉਹਨੂੰ ਸਰੀਰ ਦਾ ਭੋਜਨ ਈ ਦਿੰਦੇ ਨੇ । ਜਦ ਕਿ ਇਹ ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਆਪ ਉੱਦਮ ਨਾਲ ਆਪ ਛਕਣਾ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਛਕਾਉਣਾ ਏਹੇ "ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥੨॥ {ਪੰਨਾ 306}" ਅਭਿਆਗਤ ਨੇ ਤਾਂ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਨੈ । ਇਹ ਭੋਜਨ ਉਹਨੂੰ ਕੋਈ ਨੀ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈਗਾ, ਸਗੋਂ ਉਹਨੂੰ..." ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਕਿਛੁ ਹਥਹੁ ਦੇਇ ॥ {ਪੰਨਾ 1245}" ਆਪ ਉਹਨੂੰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਖੁਰਾਕ ਆਪ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀ ਪਊਗੀ ਅੰਤਰ-ਆਤਮਾ ਦੀ ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਪਊ, ਫੇਰ ਉਹ 'ਪਰਮ ਪਦੁ' ਐ, 'ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨ ਪਰਮ ਪਦੁ' ਐ, ਵਰਨਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ । ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਨੇ...ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਲਿਖੀ ਐ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕੀਤੈ, ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਜਿਹੜੇ ਏਸ ਅਵਸਥਾ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਆਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ । ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਲਿਖੀ ਐ, ਗਿਆਨ ਦਿੱਤੈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਐ, ਦੂਜਿਆਂ ਨੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕੋਈ ਨੀ, ਦੱਸਦੇ ਕੁਛ ਨੀ, ਕਹੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।



                       

Shivling-Pathar Puja

Mahakaal Asi Jharaa

Bhog

Anti Dasam - The Meenas are trying their best to pollute real essence of Bani of Gur Gobind Singh i.e Sri Dasam Granth Sahib, with their filthy and sex obsessed thoughts and interpretations. 

These audio clips are just brief clips taken from Katha of Nihang Dharam Singh, so that you can have just an idea about concept. To know in whole please listen full vyakhya at Sri Dasam Granth Sahib.